• وبلاگ : بر و بچه هاي ارزشي
  • يادداشت : 2 تکليف اقتصادي مهم ما در اين شرايط
  • نظرات : 3 خصوصي ، 6 عمومي
  • ساعت ویکتوریا

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + منتقدبزرگ 
    چي مي گي حج آقا؟
    خودت رو به کوچه علي چپ مي زني انگار...
    بذار قسمت اهم کامنت قبلم رو برات تکرار کنم:

    زماني من آزادي بيان دارم که همين کامنتها رو بتونم در فضاي حقيقي و در خيابان يا روزنامه ها يا جلوي وزارت اطلاعات بزنم و کسي کاري بهم نداشته باشه و به سرنوشت ستار بهشتي و ديگر منتقدان دچار نشوم...

    حج آقا تفاوت کشورها آزاد با غير آزاد همينه ديگه... در کشورهاي سرکوبگر به بهانه هاي مختف جلوي حرف زدن مدرم رو مي گيرند... در کشورهاي آزاد نه خير...
    آمريکا ابرقدرتي اش فقط به خاظر قدرت اقتصادي و نظاميش و برش داشتن حرف در جهان نيست که... يه نشانه ابرقدرتي اين کشور، همين هست که آن قدر مطمئن به نفس هست و دولتي شجاع دارد که مي گذارد شهروندانش هر چي مي خواند بگند... عدم آزادي بيان نشانه ضعف و عدم اعتماد به حقانيت خود است... و البته نشانه اين است که نمي خواهي ديگران جز قرائت رسمي تو از چيزي، قرائت ديگري را در معرض قضاوت و افکار جامعه قرار بدند....
    واقعيت نبود آزادي بيان در ايران از شمس الشموس هم روشن تر است...
    بحث تمام شد دراين مورد هم.
    خوشبختانه تا به حال، رديه اي بر هيچ يک از کامنتهام نتونستي بگذاري... و اين يعني حقانيت من در مخالفت با جمهوري اسلامي
    ***
    بفرماييد خانم هويشون پريشون
    پاسخ

    اگر روزي شد که در کشورما هم اينقدر دشمن خارجي نداشتيم که کوچکترين انتقاد را به معني مخالفت با نظام معني کنند و در بوق و کرناي bbc , voa نکنند ماهم طرفدار شما خواهيم بود تا انتقادها شفافتر انجام شود اما اکنون در کشور ما آنها که دلسوزند از سوءاستفاده گران مطلعند و انتقدشان را سربسته انجام مي دهند و تنها آنها انتقادات مستقيم و تند به رهبر دارند که دنبال همان سوژه براي سوءاستفاده گرانند. اگر در ايران جلوي يک وزارتخانه 10 نفر جمع شوند فوراً طوري وانمود مي کنند که مردم ايران کل انقلاب را قبول ندارند و با همان ابزار فشارهاي متوحشانه تحريم و تهديد را مي افزايند، پس اگر انتقاد در کشور ما اينقدر تخصصي شده است براي امثال شماست که انتقاد را به قصد پوست کندن انجام مي دهيد به قصد فشار بر انقلاب به قصد راضي کردن دشمنان به تحريم بيشتر و به قصد اميدوار کردن دشمن به مفيد بودن فشارها و استمرار آنها. پس به اميد روزي که ديکتاتورهاي رسانه اي آن قدر به آزادي و صداقت پايبند باشند که هر انتقادي را ضديت با انقلاب تلقي نکنند تا راحت تر و شفاف تر بتوانيم انتقاد کنيم و البته ماييم که انتقاد مي کنيم شما جز همان فحاشي هاي کينه توزانه معمولاً چيزي در چنته نداريد، ما انتقاد مي کنيم تا شايد باعث درست کردن شويم و شما انتقاد مي کنيد تا باعث ويران کردن بشويد.