کامنتر بزرگ، دليل اجبار حجاب(حجابي که در زمان پيامبر هم اجباري نبود و فقط توصيه بود) و وجود قانون "يا روسري يا توسري" در قوانين جمهوري اسلامي و اينهمه دغدغه و حساسيت بيمار گونه جمهوري اسلامي و عواملش به حجاب را چنين اظهار ميدارد:

از آن روي که رژيم جمهوري اسلامي، رژيميست مبتني بر ايدئولوژي

و داعيه دار ساختن جامعه اسلامي بوده و هست و کلا هدف و فلسفه وجودي اش همين ميباشد

و بزرگترين شکست براي جمهوري اسلامي همانا شکست ايدئولوژيک و اثبات ناتواني اش در ساختن جامعه اي اسلاميست(شکستي که در پستي ديگر بيشتر اثبات و هويدايش ميکنم)

و از آن جا که وجه تمايز جامعه اسلامي و غير اسلامي ، عمل کردن و عامل بودن شهروندان آن جامعه به احکام اسلام است

و از طرفي ديگر، عمل کردن يا نکردن به اکثريت احکام اسلام از سوي همين شهروندان، چندان آشکار نيست.(گرچه با کمي توجه ميشود آنها را هم دريافت)

ولي تنها حکمي که علني ترين و در چشم ترين و نمايان ترين حکم اسلامي است، همانا همين حجاب است.

جمهوري اسلامي ميداند و يقين دارد که اکثريت دختران و زنان ايراني درصورت آزادي حجاب، تن به حجاب نميدهند.

بنابراين ، با اجبار حجاب سعي داشتند و دارند تا نمايان ترين قسمت جامعه را(ظاهر آن را)، از نشانه هاي کاملا آشکار و وسيع و پرشمار ِ شکست "حکومت اسلامي" در ساختن جامعه اسلامي(يعني انبوه زنان بي حجاب)، پاک کنند. تا شکست فضاحت بارشان به وضوح نمايان نشود.

غافل از اينکه نشانه هايي را که ميخواستند با توسري و اجبار، پاک کنند، به شکلي ديگر بر وجودشان زخم زد و شکستشان را هويدا ساخت: به شکل کم حجابي("بد حجابي")

باشد که پند بگيريم