ادامه ی مطلب قبل ...
ببخشید جناب آقای شکری این تحلیل را کمی بدبینانه نمی دانید؟ آیا برای این تحلیلتان که بسیار تکاندهنده هم هست، شواهد و قرائن و سند و مدرکی هم دارید؟
این فقط یک تحلیل نیست بلکه کالبدشکافی یک سناریوی کامل و مدرن است. اسناد و مدارک آن هم متقن و معتبر است. یکی از اسناد که از موارد مهم انحراف عقیدتی میرحسین موسوی و باند او نیز هست، جزوه الگوی زیست مسلمانی اوست که توسط مؤسسه جمعیت توحید و تعاون تهیه شده و موسوی بارها در صحبتهای انتخاباتی خود از آن نام برده. حرف اصلی این جزوه همان ادعای دروغ استحاله طلبان مبنی بر «چالش بین جمهوریت و اسلامیت» و «ایجاد انسداد در نظام دینی» است! مؤسسه موسوی وظیفه این جزوه را در یافتن راهی برای برونرفت از انسدادهای موجود ذکر می کند! یعنی با جبههگیری در برابر اصل ولایت فقیه که ستون خیمه جمهوری اسلامی است به ارایه جایگزین آن می پردازد و صد البته، مسیری که نشان می دهد مسیر طی شد در غرب است یعنی برپایی یک نظام لیبرال دموکراسی تحت عنوان منافقانه «عقلانیت جمعی توحیدی» است!
با دقت روی این عبارت فکر کنید، در این جزوه ذکر میکنند که «پیدا کردن راه برونرفت از انسدادهای موجود با توسل به کتاب و سنت و باز تفسیر معرفت و تجربه دینی – و نه خود دین- و الگوی اجتماعی آن یعنی عقلانیت جمعی توحیدی صورت خواهد گرفت» اما در تمام طول جزوه شما به ندرت مطلبی از اسلام و بویژه موضوع ولایت و امامت مشاهده میکنید.
در ابتدای جزوه و مقدمه آن نیز به نحو افراطی به موضوع رویکرد عقلانی جزوه اشاره میکنند به نحوی که در حدود 20 صفحه اول بیش از 12 مرتبه بر رویکرد عقلانی تحقیق خود و حدود 12 مرتبه نیز از سایر مشتقات آن مانند مدلهای عقلانی، بررسی عقلانی، تحلیل عقلانی، ابزارهای عقلانی، منظومه عقلانی، شاخصهای عقلانی، عقلانیت متعارف و ... استفاده میکنند. گویا دیگران در تحقیقات خود از رویکردهای غیر عقلی و احمقانه بهره گیری میکنند! البته واضح است که تأکید افراطی آنها بر رویکرد عقلانی و نیز عقلانیت جمعی به دلیل بی اعتنایی آنها به کتاب و سنت است که منافقانه فقط اسمی از آنها آورده ولی در سرتاسر کتاب و جزوه حضور واقعی آنها دیده نمیشود.
کمی بیشتر درباره این به اصطلاح «عقلانیت جمعی توحیدی» توضیح میدهید؟
در سرتاسر این جزوه آنچه دیده میشود یک کشور و حتی جهان کاملا بی عیب و نقص و مدینه فاضله در سایه تشکیل یک نظام لیبرال دموکراسی تحت عنوان عقلانیت جمعی توحیدی است! ذکر کلمه توحیدی نیز برای خالی نبودن عریضه است والا با توجه به توضیحاتی که میدهند، مشخص میشود، توحیدی صرفا صفت است و نه قید، یعنی چون مردم مسلمان هستند! خود به خود لیبرال دموکراسی آنها نیز اسلامی میشود! یعنی همان حرفهای سروش و کدیور و دیگر فتنه گران و پیش از اینها بازرگان و گروهک نهضت آزادی.
والا اگر منظورشان واقعا مردمسالاری دینی باشد، جمهوری اسلامی ایران مصداق کامل و واقعی آن است و این همه یقه درانی برای عقلانیت جمعی توحیدی معنی ندارد. عقلانیت جمعی توحیدی موسوی و باند او یا همان نسخه جدید لیبرال دموکراسی آنطور که در این جزوه توصیف کرده اند، قرار است که تمام شئون زندگی را پوشش دهد به طوری که تحقق مطالبات اساسی اجتماعی، عمل به پیمان با خدا !، تمهید تدابیر، ساماندهی جامعه، سرعتبخشی زندگی سعادتمندانه، ساختن جهانی آباد، اخلاقمدار و خدامحور، رسمیت یافتن حقوق و تکالیف فردی و اجتماعی، زنده نگه داشتن امر به معروف و نهی از منکر، منزلت واقعی شهروندان، شنیده شدن همه صداها، امکان برقراری نسبتی متعادل بین فرد و جمع، استقرار آمیزهای از اصالت فرد و جمع، ممانعت از استبداد اکثریت، تدبر و تعمق در فضای علمی و کارشناسانه، تعامل در صحنه زندگی اجتماعی، تبیین چیستی و حدود تساهل و مدارا، شکوفایی اندیشه و آزادی بیان، شکوفایی استعدادهای علمی- فنی و اقتصادی، حرمت مالکیت معنوی، شکوفایی و برپایی مکارم اخلاق، تعامل گسترده با جامعه جهانی، رفاه و تکفل اجتماعی، جامعه مبتنی بر عدالت، استقرار زیرساختهای عدالت، اساس هویت مستقل، تعیین سرنوشت فردی و اجتماعی، پاسخگو نمودن جامعه، تبدیل یک منظومه اندیشهای به نظم توحیدی، عمل صالح، میزان دخالت دولت در امور، پیشرفت و تحول، تعیین و تشخیص موقعیت جامعه، کوشش پرنشاط انسان، ساماندهی ملی، تعریف منافع و تدابیر، محکومیت متخلفان، پرهیز از رد و پذیرش مطلق سنت و تجدد، تعیین نقشهای چهارگانه دولت، سامان هنجارها- وفاق اجتماعی- رسیدن به عدالت را فقط از طریق عقلانیت جمعی توحیدی قابل تحقق میدانند ؟! یعنی این عقلانیت جمعی توحیدی چیزی است که همه این مسایل برشمرده شده از طریق آن قابل حل و دستیابی است.
ببخشید فکر کنم لازم باشد تا کمی عینی تر این مباحث را مطرح کنید. اگر ممکن است نمونه هایی را به عنوان شاهد مثال بیاورید.
برای مثال میتوان به یکی از بروشورهای تبلیغاتی موسوی که در خرداد 88 توسط دفتر کوشک تهیه شده و حاوی صحبتها، مواضع و برنامههای او است، اشاره کرد و موارد انحرافی آن را بر مبنای آنچه که ذکر شد، مشاهده نمود:
- جهت ایجاد یک تعامل سازنده در نظام بینالملل، راهی جز تنشزدایی و اعتمادسازی وجود ندارد.
- جهان به منزله یک دهکده جهانی است و باید با تغییرات جهانی همراه شد و نظام مدیریت جهان امروز را پذیرفت و با آن حرکت کرد.
- برای خروج از اقتصاد تک محصولی، راهی جز تنشزدایی، اعتمادسازی و رابطه با نظامهای مالی، اقتصادی و سیاسی جهان حاضر وجود ندارد.
- اینجانب در همه مقاطع ، فکر میکردم و هنوز نیز بر این نظر هستم که ما انقلاب کردیم که یک فرد در پست و مقام خود همیشگی و جاودانی نباشد !
این بخش از سخنان موسوی بسیار شبیه ادعاهای ابراهیم یزدی سرکرده گروهک نهضت آزادی است که اگر به بهترین انسان هم حداکثر اختیارات را بدهیم آن هم به صورت مادام العمر، این سرآغاز دیکتاتوری و فساد است.
اگر اجازه دهید من نکته مهمی را عرض کنم ادبیاتی که این جزوه عقلانیت جمعی توحیدی دارد و قسمتی از آن را شما بیان کردید ما را به یاد ادبیات حزب توده و مارکسیستهای مسلمان انداخت. چقدر این عقلانیت جمعی توحیدی شبیه جامعه بیطبقه توحیدی است! آیا این جزوه بیانگر استمرار حیات و تکامل یافتن افکار انحرافی اوایل انقلاب نیست که امام راحل بارها بر بطلان آنها تاکید کردند و ظاهرا این جریان در طول این سالهای دراز ، چراغ خاموش و در بالاترین سطوح جمهوری اسلامی به حیات خود ادامه داده است؟ تهیه این جزوه مربوط به چه زمانی است؟ ببینید آقای شکری برخی تحلیلگران و چهرههای سالهای نخست انقلاب که تعدادی از آنها نیز به خیل شهدا پیوسته اند مثل شهید آیت و شهید دیالمه، معتقد بودند که موسوی از ابتدا تحت تأثیر حزب توده و جریانات مسلمانان مبارز بوده است. باید دید موسوی و باند او، با این انحراف عقیدتی، در حوزه سیاسی به دنبال چه چیز بوده اند؟
می توان از جلسات خصوصی ولی مکتوب و مستند آنها، مشخص کرد که هدف اینها از شرکت در انتخابات برای کمک به مردم نبوده بلکه به دنبال تغییر نظام دینی بودند. یکی از جلسات مستمر سران فتنه، جلسات پنجشنبه های موسوی بوده است. در جلسه 25/1/85 ، استراتژی خود را «اجتماعی کردن گفتمان» ذکر می کنند و گفتمان را «جنگ برای بازپسگیری مواضع از دست رفته» تعریف می کنند، مواضع از دست رفته ای مانند بسیج، مردم، مساجد و دانشجویان.
یک عنصر اطلاعاتی و امنیتی میتواند از این مباحث تلویحا براندازی نرم نظام دینی را استنباط کند اما فعلا ما چنین قضاوتی نمی کنیم تا ببینیم آیا مواضع آنها شفافتر خواهد شد؟
دقیقا شش ماه بعد، یعنی در تاریخ 20/7/85 مجددا در جلسه ای با مسئولیت شخصی موسوی، موضوع براندازی نرم نظام را صریحا مطرح می کنند و می گویند: «اسقاط نظام از طریق بازتولید انقلاب 57 غیرممکن است اما پاشنه آشیل نظام ، انقلاب نرم است»!سپس برخی ویژگیهای انقلابهای رنگی را برمی شمارند، مانند گرایشات لیبرالی، دفاع از دموکراسی و حقوق بشر، شکلگیری در کریدورهای قدرت، آشکار و بزرگ کردن تقلب و ... اما وقتی به استراتژیهای و تاکتیکهای انقلابهای نرم میپردازد، ضمیر را به «ما» برمیگردانند و می گویند «تاکتیکهای ما برای براندازی نظام دینی ایران» که این تاکتیکها عبارتند از : 1. با اجتماعات گفتوگو کنیم، 2. مردم باید به علایق غیرمعمول (!) ترغیب شوند (که دکتر امیری توضیح میدهد یعنی امروزی شویم) 3. یاری همگان را بپذیریم (که دکتر مدنی توضیح میدهد ما مرزبندی با هیچ جا نداریم) 4. ماهیت رژیم مستقر را افشا کنید و رازها را بیرون بریزید، 5. باید با تخریب و تحریف، چهره رژیم منفور شود، 6. از شمایل شیعی پرستانه و تقدس آنها پرهیز شود، 7. به هراس اخلاقی دولت دامن بزنید، 8. نامی کوتاه، فانتزی و جوانپسند انتخاب کنید، 9. دختران جوان با لباسهای روشن را در صف جلو قرار دهید، 10. از آوازها و سرودهای دسته جمعی مهیج بهره بگیرید، 11. اماکن عمومی را پارلمان مردم کنید و ...
این عناوینی که ذکر می کنید در جزوه زیست مسلمانی موسوی آمده یا در جای دیگری ذکر شده ؟
همه اینها در جلسات پنج شنبه جریان نفاق جدید با مدیریت شخص میر حسین موسوی مطرح شده و نشان میدهد که جلسه شش ماه پیش آنها در مورد اجتماعی کردن گفتمان نیز در واقع برنامه ریزی برای براندازی بوده نه صرفا شرکت در انتخابات. یعنی باند موسوی بعد از خارج شدن اصلاح طلبان از قدرت در سال 84، تصمیم به شرکت در انتخابات با هدف ادامه و استمرار روند براندازی استحاله طلبانه گرفت و جلسات پنجشنبه های موسوی همانگونه که مشاهده شد در این مسیر حرکت میکرد.
آقای شکری خب این اسناد بسیار تکان دهنده است، دیدگاه خود موسوی در این جلسات چه بوده و اظهارنظر کرده است؟
موسوی در جلسه 26/7/86، امکان ایجاد چپ جدید را مطرح می کند و میگوید: «برای تغییر، باید ایده جدید ترکیبی از چپ مارکسیستی و اسلام مطرح شود»، «شعارها باید تغییر داده شود» ، «از تجربه اول انقلاب هم (!) میتوان استفاده کرد»
همین موسوی درست شش ماه بعد یعنی در تاریخ 22/1/87 میگوید: «چپ جدید را حذف کنیم و قرائت امام خمینی بیاید»! تقریبا نوعی نفاق فرقانی را از خود بروز میدهد.
ادامه دارد ...
