کارهای فرهنگی در هر گرایش و جهتی که باشد، دیر به محصول می‌نشیند. فعالان فرهنگی نباید از تلاش یک روزه و چند روزه خود و حتی تلاش یک یا چند ساله خود، انتظار داشته باشند که نتیجه را به چشم خویش و در زمان خویش مشاهده کنند.

این نکته هم درسی از واقعه عاشوراست و هم عبرتی از آن. درس است از آن جهت که قیام امام حسین علیه السلام و حادثه عاشورا باعث شد در زمان امام صادق علیه السلام (حدود شصت سال بعد)، بنی‌امیه ریشه‌کن شود!

و عبرت است از آن جهت که عاشورا محصول توطئه و خیانت سقیفه است. قافله‌دار کاروان اسیران هنگام حرکت دادن از کربلا به سمت کوفه درخواست می‌کند که از کنار قتلگاه عبور داده شوند. حضرت زینت کبری سلام الله علیها وقت چشمشان به بدن خونین و خاک‌آلود و پر زخم و بی‌سر برادرش افتاد، سخنانی فرمود که مشهور است: هذا حسین مرمل بالدماء مقطع الاعضاء. در ادامه این سخن تعبیر عجیبی نقل شده است. حضرت زینب سلام الله علیها ادامه دادند: جانم به قربان کسی که سپاه و خیمه‌گاهش در روز دوشنبه ترور و غارت شد. (بحار الانوار، ج 45، ص 59)

طبق نظر مشهور مورخان، حادثه کربلا در روز جمعه اتفاق افتاده است. اما چرا حضرت زینب کبری می‌فرماید در روز دوشنبه؟! در پاسخ به این سؤال گفته‌اند که سخن حضرت به توطئه سقیفه اشاره دارد که در روز دوشنبه اتفاق افتاد؛ یعنی محصول خیانت فرهنگی و دینی سقیفه در سال دهم هجری، در عاشورا در سال شصت هجری درو شد!