حتمی دانستن وقوع زلزله در تهران مستلزم خبر جدیدی از غیب نمی‌باشد. چنان چه پدران ما به نقل از پدرانشان ... و در نهایت به نقل از روایات و احادیث این خبر را می‌دادند.

آقای احمدی‌نژاد نیز خبر از غیب نداد، بلکه استناد به علم کرد و بدین مضمون اظهار نمود: تهران روی گسل قرار دارد و دوره‌های فعال شدن گسل‌ها نیز مشخص است، لذا وقوع زلزله در تهران قطعی است ولی زمانش مشخص نیست. پس، باید از هم اکنون با راه‌کارهایی چون آمادگی امداد رسانی و نیز خلوت کردن تهران چاره‌اندیشی نمود و اضافه نمود که مهاجرت مردم از تهران نیز با شعار و دعوت عملی نمی‌گردد و دولت باید اقدامات تشویقی مثل اهدای زمین، وام، تسریع در انتقال کارمندان داوطلب و ... انجام دهد. آیا این خبر از غیب است؟! همین.

و اما درباره‌ی نزول بلایای آسمانی به کیفر گناهان، نباید گمان کنیم که بلای آسمانی صرفاً سیل، زلزله، طوفان و صاعقه می‌باشد. آوارگی مادی و معنوی - غوطه‌وری در جهل، ظلم و فساد – عدم برخورداری از امنیت جانی، مالی و روانی – بدنامی و ضلالت در دنیا و از دست دادن فلاح و سعادت ابدی و در نهایت ملعون خدا، انبیاء و مردم شدن، بلاهایی بسیار سهمگین‌تر و مهلک‌تر از بلاهای طبیعی هستند که به صورت مستمر بر اسرائیل، آمریکا، انگلیس و سایر همراهان آنان غلبه دارد.

«لُعِنَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ بَنی‏ إِسْرائیلَ عَلى‏ لِسانِ داوُدَ وَ عیسَى ابْنِ مَرْیَمَ ذلِکَ بِما عَصَوْا وَ کانُوا یَعْتَدُونَ» (المائده - 78)

ترجمه: از بنى اسرائیل آنان که کافر شدند به زبان داود و عیسى بن مریم لعنت و نفرین شدند. و این براى همان عصیانى بود که ورزیدند و اصولاً مردمى تجاوز پیشه بودند.

«کَیْفَ یَهْدِى اللَّهُ قَوْمًا کَفَرُواْ بَعْدَ إِیمَانهِِمْ وَ شَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جَاءَهُمُ الْبَیِّنَاتُ وَ اللَّهُ لَا یَهْدِى الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ * أُوْلَئکَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَیْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَ الْمَلَئکَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ* خَالِدِینَ فِیهَا لَا یخَُفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لَا هُمْ یُنظَرُونَ» (آل عمران: 86 - 88)

ترجمه: چگونه خداى تعالى قومى را که بعد از ایمان آوردن و شهادت دادنشان به این که رسول حق است و بعد از دیدن معجزات و آیات روشن، کافر شدند. هدایت مى‏کند؟. نه، خداى تعالى مردم ستمگر را هدایت نمى‏کند * جزایشان این است که لعنت خدا و ملائکه و همه مردم شامل حالشان گردد * و جاودانه در این دورى از رحمت خدا بمانند و عذاب از آنها تخفیف نپذیرد و مهلت هم داده نشوند.