سانسور = بی اعتمادی مردم؟؟؟!!!
سانسور ، عمل کنترل سخن و نوشته وانواع دیگر بیان و ابراز وجود انسان است.جلوگیری از بیان و نشر هر عقیده و اثری (ادبی ، هنری، سیاسی،دینی،فلسفی) که از دیدگاه نظام سیاسی یا اخلاقی که قدرت حاکم پشتیبان آنست ، زیان آور یا خطرناک شمرده شود . سانسور در جوامع بشری پیشینه ای دیرینه دارد ، اما کاربرد منظم آن از زمان اختراع چاپ به بعد است
از ماه گذشته حدود 70 رادیو و شبکه تلویزیونی خارجی از جمله تلویزیون فارسی بی بی سی، صدای آمریکا و دویچه وله آلمان هدف پارازیت اندازی ایران قرار گرفته اند.
در جریان انتخابات دهم و حوادث بعد از آن خشونتهای زیادی از سوی حامیان نامزدهای شکست خورده صورت گرفت که به دلیل بی توجهی رسانه ملی و جنجال رسانهای آشوبگران درباره حوادقی چون کهریزک و… در حاشیه قرار گرفتند متاسفانه با گذشت بیش از یکسال از این حادثه، صداوسیما، خبرگزاری ها و مطبوعات کشور هیچ گزارش و خبری در این مورد منتشر نکرده اند.
بمب خبری اصطلاحا خبری است که هیچ رسانه ای نمی تواند از پوشش ان سر باز زند و در تمامی رسانه های دنیا به سرعت منتشر می شود به عبارت دیگر ارزش این خبر انقدر بالاست که هیچ رسانه ای نمی تواند انرا سانسور کند اگرچه این خبر کاملا مخالف سیاستهای ان رسانه هم باشد .در ایران بمب های خبری هم از طریق رسانه ها سانسور میشود.چرا نباید مردم افتضاحات و ناهنجاریها را به طور مستقیم ببینند؟به خاطر این که ایران کشور اسلامی است باید سرپوش روی فسادهای اخلاقی و... کشور بگذاریم؟
طبق نتایج تحقیق چهار دانشگاه آکسفورد، کمبریج، هاروارد و تورنتو درباره سانسور سایت های اینترنتی در چهل کشور جهان بیست و پنج کشور از میان کشورهای مورد تحقیق، سایت های اینترنتی را سانسور و مسدود می کنند. این پژوهش کشورهای آمریکای شمالی و اروپای غربی را دربر نگرفته است.به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، چین، ایران، میانمار، سوریه، تونس و ویتنام به شدت سایت های سیاسی را فیلترینگ میکنند.برپایه این گزارش، ایران، عمان، عربستان سعودی، سودان، تونس، امارات متحده عربی، و یمن در صدر کشورهایی قرار دارند که بیشترین سایت های اجتماعی، پورنوگرافی، قمار و همجنسگرایانه را فیلتر می کنند.ایران یکی از ?? کشوری است که گزارشگران بدون مرز« دشمنان اینترنت» می خواند. گزارشگران بدون مرز بارها از دولت ایران به دلیل زندانی کردن خبرنگاران و وبلاگ نویسان انتقاد کرده است.
آزادی مطبوعات بادرنظرداشت قوانین مطبوعاتی هرکشورزمینه خوبی برای رشددموکراسی به شکل واقعی آن ، رشد وتکامل اقتصادی ، فرهنگ ، فعالیت های سیاسی ، اجتماعی وغیره تاثیرات به سزای داشته وازآن استفاده به عمل می آید.در این نمونه چرا مردم نباید بدانند محبوب ترین فوتبالیست کشورشان در حضور همه لباس ملی خود را به تمسخر گرفته و از کروات به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران استفاده می کند و هیچ توجهی به تمدن و فرهنگ ایران ندارد؟
رسانه ها در ایران جایگاه سانسور را درک نکرده اند و هنوز نمیدانند کدام خبر باید منتشر شود و باید از انتشار کدام خبر جلوگیری کرد؟چرا مردم ما نباید خیلی از واقعیت ها را بدانند؟دلیل گرایش مردم به رسانه های خارجی چیست؟آیا سانسور بیش از اندازه ی رسانه ی ایران دلیل این رویکرد است؟کدام مسئول پاسخ این سوالها را به ما میدهد؟
مرتبط با نوشته های خودم
خانواده ایرانی در مخاطره شبکه ماهواره ای فارسی
ضعف مفاد قانونی مهم ترین دلیل برای رواج ماهواره
سانسور مفاسد اقتصادی و سکوت رهبری