فرودگاه مهر آباد ..جمعیت زیاد یکباره هجوم می آورند و من متعجب به آنها نگاه میکنم..چه شده ..اتفاق ناگواری افتاده؟..نگاهم را به آنطرف فرودگاه میدوزم ستایش را میبینم همان که با چادرش و برای حفظ شئونات میجنگید ..همان که با حفظ حجاب چون کوه استوار مانده بود ..فکرم را به فرودگاه برمیگردانم ..همه عکس میگیرند ..ستایش روسری اش را باز میکند..صدای فلش دوربینها و موبایل ها مثل پتک در سرم صدا میکند ..ششمین نفر را بازی میکند و همچنان استواری چادرش را به رخ همه میکشد ..او حافظ آرمانهای انقلاب است ..می ایستد چون میداند راهش درست است...دوباره فکرم را به فرودگاه بر میگردانم ...عکس گرفتن تمام شد من ماندم و من و به این فکر میکنم که چرا دختران ما الگوی دینی ثابتی در ایران ندارند !!!