دیشب در برنامه ی قوی ترین مردان ایران دیدم که 4-5 شرکت کننده ی غول پیکر با متوسط قد 185 سانتی متر و با میانگین وزن 135 کیلوگرم در کنارهم ایستاده بودند و با دست چیزی را می راندند و تکان می خوردند و جا خالی می دادند در حالی که از چیزی می ترسیدند، به طوری که مجری برنامه به شرکت کنندگان گفت: "نترسید، چیزی نیست، همش یک زنبور است" و اگر به حکیم بودن خدا اعتماد داشته باشیم، می فهمیم که خداوند چگونه با یک زنبور مدعیان قوی ترین بودن و ما و همه ی تماشاگران را به کوچکی خودمان توجه داد که: بندگان من! هر چه باشید در برابر عظمت من چیزی نیستید، چه بسا ظالمانی که به نیش حشره ای از مسند قدرت به حفره ی محنت فرود آمده اند! و این یعنی هیچ یک از ما به قدرت، هوش، اصل و سوادمان متکبر نباشیم که این صفت تنها یک شایسته دارد و آن همان خداوند متکبر است، همو که بر کبراییش غیرت دارد و مستکبرین را در درگاهش خوار می کند.