بالاخره مذاکرات اخیر خوب بود یا بد؟!
با توجه به تحلیل های متناقضی که در خصوص موفقیت مذاکرات استانبول و بغداد به گوش می رسد، بر آن شدم که مطلبی تحلیلی با چند تذکر در این خصوص بنویسم:
1- این مسئله که گروه 5+! به غنی سازی تا 5 درصد رضایت دارند، خود نشان از موفقیت روند مذاکرات دارد و نباید فراموش کرد که اکنون دعوا بین 5 تا 20 درصد است نه بین غنی سازی و تعطیلی آن.
2- مدتی پیش مطلبی نوشتم در خصوص اظهارات و تحلیلهای نسنجیده برخی رسانه ها و شخصیت ها را به دلیل نشان دادن بی تابی جهت اتمام تحریم ها، مورد نکوهش قرار دادم و اکنون باید مطمئن بود که تا زمانی که ما روی تحریم ها ضعف نشان بدهیم، آنها این ابزار از معدود ابزارهای باقی مانده را رها نخواهند نمود.
3- گروه مذاکره کننده ی ایران به خوبی در حال موفقیت و فتح یک یک سنگرها و پیش روی است و گروه اقتصادی دولت و مجلس نیز باید بر اطاعت از دستور اخیر مقام معظم رهبری مبنی بر تمرکز بر اقتصاد مقاومتی اهتمام ورزند نه این که چشم شان به دست گروه مذاکره کننده باشد.
4- برخی سوء مدیریت های اخیر در خصوص افزایش قیمت ارز و مسکن که تأثیر مستقیمی بر جامعه و معیشت مردم گذاشت، نباید از چشم تحریم ها دیده شود و همین نگاه است که متأسفانه از سوی برخی مسئولان نیز ترویج یافته و نمی گذارد تا اشتباهات درست دیده و رفع شوند و از سویی نیز کم تأثیری تحریم ها با صدای بلند اعلام نمی گردد تا توهم ضعف ایران در برابر تحریم ها به صورت کلی تمام شود.