بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی سبقت گرفتن خطرناک هست و جرم محسوب می شود اما گاهی برای رسیدن به یک هدف مقدس از هرطرف سبقت بگیری خوبه و اتفاقا پاداش بزرگی بخاطرش میدهند.

گاهی هشدار می دهند که سبقت نگیریم و گاهی انسان را ترغیب می کنند به سبقت گرفتن. باید همیشه آماده باشیم . باید دیدمان را خدایی کنیم تا مثل او ببیبنیم یعنی هرچه او می گوید همان کنیم و بس ، نه اینکه هرچه نفس می گوید.

وقتی دیدمان خدایی شد ، سبقتها را می فهمیم و حرکتها را کنترل می کنیم . می فهمیم کجا باید سرعت را زیاد کنیم حتی بیشتر از 120 کلیومتر در ساعت و درک می کنیم کجا باید سرعت خود را کم کنیم حتی کمتر از 10 کیلومتر در ساعت .

آنجا که سبقت گرفتن ترغیب است و تشویق حتی بیشتر از حد مجاز :

سابِقُوا إِلی مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُها کَعَرْضِ السَّماءِ وَ اْلأَرْضِ

سبقت بگیرید برای رسیدن به مغفرتی از پروردگارتان و بهشتی که پهنایش همچون پهنای آسمان و زمین است.

و اینجاست که در مغفرت و بهشتِ رضای او ، مسیر حرکت ،‌بیش از حد گسترده می شود و دیگر خطری برای سبقت گرفتن نیست . پس تا مغفرت و جنت او سابقوا .