در پی خواندن مطلی در خصوص ترغیب به عقد های 6 ماهه تا 1 ساله، لازم دیدم تا به اطلاع دوستان به خصوص جوانم برسانم که طولانی شدن عقد قبل از عروسی در بسیاری از موارد مشکلات و تنش هایی ایجاد می کند که اگر عروس و داماد زودتر زیر یک سقف بروند هرگز درگیر آنها نخواهند شد و با توجه به اهمیت مسئله، مختصراً مواردی را در خصوص این مشکلات و در انتها راه حل پیشنهادی خودم را تقدیم می کنم:
1- ایجاد توقعات نابجا در دوطرف به خصوص در مورد اقوامی که در شرایط عقد، خرج زیادی روی دست داماد می گذارند و همین توقعات در خصوص تهیه ی جهیزیه نیز با طولانی شدن عقد بیشتر می شود.
2- ایجاد فرصت دخالت های بی حد و حصر در اطرافیان عروس و داماد، که بعضاً این افراد حق دخالت را تا آخر عمر برای خود محفوظ می دانند و دامنه ی این افراد از حد والدین به حد فامیل های دور و حتی دوستان نارفیق نیز پیش می رود.
3- کمبود فرصت رفع کدورت در برابر فرصت های زیاد ایجاد کدورت، که معمولاً به دلیل ملاحظات در نوع مناسبات، دردسر ساز می شود.
4- حذف رابطه ی زناشویی به عنوان یک عامل اصلی و مهم در تثبیت رابطه ی زن و شوهر موجب ایجاد تنش های روحی روانی و حتی جسمی عروس و داماد گردیده و از این تنش ها، به عنوان عامل حدود 50 درصد از جدایی ها نام برده می شوند.
5- حرف و حدیثهای زیادی که در دوران عقد برای زندگی عروس و داماد ایجاد می شود، معمولاً تا مدت زیاد و حتی تا آخر عمر باقی می ماند و نقل تمام دعواهای زندگی خواهند شد.
6-  عوامل فوق و سایر عوامل موجب می شود تا یک عقد طولانی قبل از ازدواج شرایطی سخت تر از ازدواج را ایجاد کند و همین تمام عوامل موجب می شود تا یک زندگی که می تواند در حالت عادی به خوبی و خوشی ادامه یابد به تنش های بعضاً جدایی ساز منتج گردد.
7- برعکس آنچیزی که تبلیغ می شود جدایی در زمان عقد های بلند مدت، معمولاً هیچ برتری نسبت به جدایی در زمان بعد از عروسی ندارد و عملاً به همان اندازه موجب مشکلات می شود.
پیشنهاد: نظر حقیر این است که شناخت برای ازدواج باید قبل از ازدواج و به واسطه ی والدین و افراد مورد اعتماد و با صحبت های مستقیم قبل از عقد در شرایط حفظ حریم و حیا و با تحقیقات از معتمدین صورت گیرد، نه این که با ایجاد شرایط سخت عقد طولانی، عملاً زندگی مشترک عروس و داماد را تحت الشعاع مشکلات زیادی قرار دهیم. پیشنهاد دیگر این که می توان تازه عروس و دامادها را ترغیب کرد تا تنها زمانی به بچه دار شدن اقدام کنند که در زندگی مشترکشان به یک ثبات نسبی رسیده باشد؛ و دیگر این که کسب معیارهای صحیح موجب می شود تا با یک آشنایی کوتاه مدت، بتوان شناخت بهتری نسبت به طرف مقابل داشت و اگر معیارهای صحیح را در مورد ازدواج نشناسیم چه بسا در یک دوره ی 1 ساله ی نامزدی هم موفق به شناخت صحیح طرف مقابل نشویم، پس به جای تمرکز بیش از اندازه از لزوم شناخت طرف مقابل، باید روی شناخت ازدواج، چارچوبها و معیارهای آن گام برداشت.

این که دولت مبلغی را برای اجرای فاز دوم هدفمندی مشخص کرده و به حساب مردم می ریزد، نشان از این دارد که برنامه ای برای اجرای فاز دوم و محل هزینه و درآمد آن دارد، ولی وقتی نادیده انگاشتن مجلس باعث می شود در این خصوص هیچ توضیجی و هیچ خبری به آنها ندهد و حتی مصاحبه ی رییس جمهور با صداوسیما نیز لغو می شود، برخی از قبیل آقای علی لاریجانی که به شدت برای خودشان حق بزرگتری قائلند نیز به خود حق می دهند تا بدترین تراوشات ذهن بدگمان و شاید فرصت طلب خود را به جامعه منتقل کنند.
از سویی دولت می خواهد با افزایش مبلغ یارانه کام مردم را شیرین کند و از سویی آقای لاریجانی با خبر بنزین 2000 تومانی می خواهد این شیرین کامی را به تلخ کامی مبدل کند. بحث این نیست که زمان اجرای فاز دوم اکنون مناسب است یا نه چون همانطوری که قبلاً هم نوشته ام تا زمان کاهش تورم و آرام نمودن بازار، باید فاز دوم را به تعویق انداخت، اما این که برای رد کردن فاز دوم هدفمندی کسی بخواهد به دروغ و تخریب متوسل شود نیز اصلاً قابل پذیرش نیست.
آری! قضیه این است که آقای علی لاریجانی چون نمی داند دولت از کجا قرار است این مبلغ یارانه های فاز دوم را تأمین کند (و یا می داند و خودش را به ندانستن زده است) و چون دولت نیز صحبتی در این خصوص نکرده است و بی خبری را همچنان بهترین و کاملترین راهم می داند، آب گل آلود را فرصتی مناسب می بیند تا از عدم اطلاع رسانی دولت و شرایط گرانی موجود، ماهی تخریب را با تور تحریف صید کند.

با گذشت یک روز از سخنان روشنگرانه ی رییس جمهور در خصوص توطئه ی گرانی ها! هنوز نتوانسته ام زوایای مختلف این داستان را به صورت کامل درک کنم و همچنان در حال تفکرم! از تدبر در خصوص دو نظر مقارن ایشان در مورد تقصیر وزارت اطلاعات و این که اسرائیل پخمه ترین در دنیاست، احساس بدی پیدا کرده ام!! چون واقعاً احساس می کنم بعضی ها، ما را هم از اسرائیل پخمه تر فرض کرده اند!!! رییس جمهوری که اکنون 6-7 سال است که لیست مفسدان اقتصادی در جیبش است و حتی از وزارت اطلاعات هم قوی تر عمل کرده است، چگونه در این جریان گرانی ارز و سکه درجا زد و منتظر وزارت اطلاعات مانده است؟!
وزارت اقتصاد، وزارت بازرگانی، بانک مرکزی، وزارت جهاد، همه و همه چوب بی کفایتی وزارت اطلاعات را می خورند! و دولت عزیز کلاً مقصر گرانی ها را مشخص کرده اند، و اگر چه اسامی مقصران احتمالاً در جیب است، ولی بدون ذکر نام کلاً در چند دسته تقسیم می شوند:
1- منتقدان جریان قهرمان انحرافی که تمرکز دولت را معطوف دفاع از عزیزان جان کرده اند.
2- مخالفان اجرای فاز دوم هدفمندی که نگذاشتند هر چه زودتر پولهای بیشتری از پولهای با برکت امام زمان به بازار تزریق شود.
3- توطئه گران داخلی و خارجی که نه به خاطر آشفتگی بازار، بلکه فقط از روی دشمنی با دولت توطئه می کنند.
4- وزارت اطلاعات که توطئه گران را معرفی، شناسایی و خنثی نکرد و البته هر کسی که نگذاشت این وزیر بی کفایت!!! عوض بشود.
5- مجلس که هر چه دولت می دهد تصویب نمی کند.
6- مردمی که مدام به بازار می روند و بعضاً با از دست دادن توان از نگاه کردن، خریدی هم می کنند.
7- قوه ی قضاییه که چسبیده است به این گروه مفسدان اقتصادی 3 هزار میلیاردی و مدیریت بازار را به حال خود رها کرده اند.
8- خود انسان کامل که قول داده بود تا کلاً همه چیز را مدیریت کند. 

با مقایسه ای بین شرایط اجرای فاز اول با اکنون تفاوت های غیر قابل انکاری را می توانیم مشاهده کنیم چه به لحاظ ثبات بازار، چه به لحاظ تورم و چه به لحاظ اعتماد عمومی به دولت، اکنون افزایش قیمتها آن قدر به سرعت انجام می شود که عملاً احساس می شود نظارت و کنترلی روی بازار وجود ندارد؛ گویی تعیین کننده بودن نظر دولت روی تعیین قیمتها نسبت به سالهای قبل به شدت کاهش یافته است، اعتماد به دولت و خویشتن داری صنایع، بنگاه های تولیدی و عرضه کنندگان کالا و خدمات بسیار کاهش یافته است و یا رأساً اقدام به افزایش قیمتها می کنند و یا به راحتی قید تولید و فعالیت را می زنند که نمونه اش را در خصوص تأمین محصولات دام و طیور در حال نظاره هستیم و در همایش دامپزشکی مورد اذعان معاون اول رییس جمهور نیز قرار گرفت.
از سویی حمایت مناسبی در فاز اول از صنایع و کشاورزی صورت نگرفته و آنهایی که در این فشارها هنوز مانده اند توان یک فشار دیگر را در این مدت کوتاه ندارند، و از سویی تورم آن قدر بالا رفته است که عملاً تولید کمتر از دلالی و سودبانکی جواب می دهد و هیچ چاره ای وجود ندارد مگر این که به تناسب سال تولید ملی قبل از هر حرکتی آرامش و اطمینان را به تولید و تولید کننده بازگردانیم.
فارغ از واکاوی انگیزه های منتقدان دائمی دولت، متأسفانه به نظر می رسد که اولین شرط اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها، این طرح مادر و حیاتی در اقتصاد ایران، بازگرداندن ثبات به بازار، کاهش تورم، بهبود وضعیت تولید، ایجاد همدلی در روابط بین قوا، ایجاد اعتماد عمومی بین مصرف کننده و تولید کننده و تعیین راه کارهای عملیاتی حمایت از تولید کننده و البته مصرف کننده قبل از شروع فاز دوم هدفمندی است، و تا عدم حصول به این شرایط، عملاً فواید اجرای این طرح، تحت تأثیر آفات و آسیب های آن مدفون خواهد شد.

می گویند عروس خانم شب خواستگاری از داماد سوال می کند که آیا هیچ خلافی انجام می دهد یا نه؟ و او گفت که نه اهل هیچ خلافی نیست، فقط گاه گداری سیگار می کشد، بعد عروس خانم پرسید چرا سیگار که این همه مضر است می کشد؟ و پسر گفت که درست است که سیگار مضر است، ولی او زیاد سیگار نمی کشد و فقط چون سیگار بعد از مشروب می چسبد سیگار می کشد، و دختر گفت پس مشروب هم می خوری!! و پسر گفت نه به اون صورت! فقط وقتی که دوستان پارتی می گیرند، این کار رو می کند! و دختر گفت پس اهل رفیق بازی هم هستی!! و پسر گفت فقط برای قمار بازی!! چون قمار بازی فقط دسته جمعی می چسبد و ...
حال داستان مسکن مهر ما هم شده مثل داستان بالا، که اگر تا آخرش را بخوانید متوجه شباهتش خواهید شد:
مقدمتاً عرض می کنم که تعاونی مسکن مهر ما، بین تعاونی های مسکن مهر رشت به لحاظ مدیران و اعضا و جذب آورده جزء بهترین تعاونی هاست، اما با این وجود چند ماه از پایان فرصت پیمانکارمان گذشته است ولی هنوز حدود 81% درصد از پیمانش را اجرا کرده و این 81%  نه از 100% پروژه، بلکه از 85% کل پروژه است یعنی با چند ماه از گذشت فرصت پیمانکار، از کل پروژه فقط حدود 68% اجرا شده است.
جالب است بدانید که پیمانکار ما با این که اینچنین از برنامه عقب افتاده است، تقاضای افزایش مبلغ پیمان هم نموده است و چون در بندرانزلی با این افزایش موافقت شده است، اینجاهم آن را شرط کرده است. البته شاید بگویید که شاید مبلغ اولیه ی پیمان کم بوده است، ولی باید بگویم که همان 85% پروژه به قیمت مترمربعی320 هزار تومان تعیین شده بود و حال این که قیمت کل پروژه های مسکن مهر در تمام کشور به اذعان وزیرمسکن بایستی برای اجرای 100% پروژه متر مربعی 300 هزار تومان تعریف می شد.
حالا شاید بگویید که خودتان قرارداد اشتباه بسته اید!!! و یا خودتان این پیمانکار را انتخاب کرده اید!!! و حال این که قیمت مزبور برای 85% پروژه از طرف شورای مسکن استان تعیین شده است و پیمانکاران و حتی مشاوران را نیز خودشان بدون ترک تشریفات و به صورت اجباری به تعاونی ها معرفی کردند.
آن موقع که شورای مسکن استان گیلان، تعاونی ها را مجبور به عقد قرار دادها با قیمت مزبور و با این پیمانکاران می نمود، مقامات مسکن و شهرسازی استان می گفتند که پیمانکار و تعاونی مثل بنزین و آتشند و نباید باهم روبروشوند و جالب است که حالا که پیمانکاران طبق پیش بینی های ما که در مقاله ای آنها را "ضعیف و گردن کلفت" معرفی کرده بودم توزرد از آب درآمده اند، مسکن و شهرسازی خودش را کنار کشیده است و تعاونی ما و سایر تعاونی ها را با پیمانکاران طرف می داند و احساس بی طرفی می کند.
جالب است که اکنون برای آپارتمان 75 متر مفید ما در مسکن مهر رشت، که ازحق نگذریم جای خوبی تعیین شده است، غیر از وام 25 میلیون تومانی و بدون افزایش قیمت برای 85 درصد پروژه باید 15 میلیون پول هم بدهیم و احتمالاً برای 100 درصد، پروژه حداقل 45 میلیون تومان به پای ما تمام خواهد شد که احتمالاً با آن هدفی که دولت تعیین کرده بود، بسیار فاصله دارد و البته با توجه به قیمت بالای مسکن، همچنان تنها و تنها و تنها راه خانه دار شدن اقشار ضعیف است البته اگر عمرمان قد بدهد.

می گویند عروس خانم شب خواستگاری از داماد سوال می کند که آیا هیچ خلافی انجام می دهد یا نه؟ و او گفت که نه اهل هیچ خلافی نیست، فقط گاه گداری سیگار می کشد، بعد عروس خانم پرسید چرا سیگار که این همه مضر است می کشد؟ و پسر گفت که درست است که سیگار مضر است، ولی او زیاد سیگار نمی کشد و فقط چون سیگار بعد از مشروب می چسبد سیگار می کشد، و دختر گفت پس مشروب هم می خوری!! و پسر گفت نه به اون صورت! فقط وقتی که دوستان پارتی می گیرند، این کار رو می کند! و دختر گفت پس اهل رفیق بازی هم هستی!! و پسر گفت فقط برای قمار بازی!! چون قمار بازی فقط دسته جمعی می چسبد و ...
حال داستان مسکن مهر ما هم شده مثل داستان بالا، که اگر تا آخرش را بخوانید متوجه شباهتش خواهید شد:
مقدمتاً عرض می کنم که تعاونی مسکن مهر ما، بین تعاونی های مسکن مهر رشت به لحاظ مدیران و اعضا و جذب آورده جزء بهترین تعاونی هاست، اما با این وجود چند ماه از پایان فرصت پیمانکارمان گذشته است ولی هنوز حدود 81% درصد از پیمانش را اجرا کرده و این 81%  نه از 100% پروژه، بلکه از 85% کل پروژه است یعنی با چند ماه از گذشت فرصت پیمانکار، از کل پروژه فقط حدود 68% اجرا شده است.
جالب است بدانید که پیمانکار ما با این که اینچنین از برنامه عقب افتاده است، تقاضای افزایش مبلغ پیمان هم نموده است و چون در بندرانزلی با این افزایش موافقت شده است، اینجاهم آن را شرط کرده است. البته شاید بگویید که شاید مبلغ اولیه ی پیمان کم بوده است، ولی باید بگویم که همان 85% پروژه به قیمت مترمربعی320 هزار تومان تعیین شده بود و حال این که قیمت کل پروژه های مسکن مهر در تمام کشور به اذعان وزیرمسکن بایستی برای اجرای 100% پروژه متر مربعی 300 هزار تومان تعریف می شد.
حالا شاید بگویید که خودتان قرارداد اشتباه بسته اید!!! و یا خودتان این پیمانکار را انتخاب کرده اید!!! و حال این که قیمت مزبور برای 85% پروژه از طرف شورای مسکن استان تعیین شده است و پیمانکاران و حتی مشاوران را نیز خودشان بدون ترک تشریفات و به صورت اجباری به تعاونی ها معرفی کردند.
آن موقع که شورای مسکن استان گیلان، تعاونی ها را مجبور به عقد قرار دادها با قیمت مزبور و با این پیمانکاران می نمود، مقامات مسکن و شهرسازی استان می گفتند که پیمانکار و تعاونی مثل بنزین و آتشند و نباید باهم روبروشوند و جالب است که حالا که پیمانکاران طبق پیش بینی های ما که در مقاله ای آنها را "ضعیف و گردن کلفت" معرفی کرده بودم توزرد از آب درآمده اند، مسکن و شهرسازی خودش را کنار کشیده است و تعاونی ما و سایر تعاونی ها را با پیمانکاران طرف می داند و احساس بی طرفی می کند.
جالب است که اکنون برای آپارتمان 75 متر مفید ما در مسکن مهر رشت، که ازحق نگذریم جای خوبی تعیین شده است، غیر از وام 25 میلیون تومانی و بدون افزایش قیمت برای 85 درصد پروژه باید 15 میلیون پول هم بدهیم و احتمالاً برای 100 درصد، پروژه حداقل 45 میلیون تومان به پای ما تمام خواهد شد که احتمالاً با آن هدفی که دولت تعیین کرده بود، بسیار فاصله دارد و البته با توجه به قیمت بالای مسکن، همچنان تنها و تنها و تنها راه خانه دار شدن اقشار ضعیف است البته اگر عمرمان قد بدهد.

دیشب مهلت اعلام عدم انصراف از دریافت یارانه ها پایان یافت، پروژه ای که همین اسمش نشان از پیچیدگی آن برای مردم دارد. باور کنید باسوادها هم باید کلی فکر کنند و سوال کنند تا متوجه شوند که گزینه ی عدم انصراف را رأی بدهند به ضررشان می شود یا گزینه ی انصراف را و یقیناً بعد از پایان مهلت عدم انصراف، افراد زیادی تازه خواهند فهمید که با انتخاب گزینه ی اشتباه خود را بدبخت کرده اند.
اصرار دولت بر دهک بندی و خوشه بندی و خود انصرافی برای حذف بخشی از یارانه ها، سیاست اشتباهی بود که علی رغم چندبار شکست، انگار قرار نیست به انتها برسد. دولت در این مرحله از انصراف پیامکی از یارانه ها، بنا داشت که با حذف یک دهک از یارانه بگیرها، پول آن یک دهک را بین بقیه ی دهک ها تقسیم کند، شما حساب کنید که اگر این اتفاق می افتاد، سهم هر یارانه بگیر حدود 10 درصد اضافه می شد، و حال که اکثر مردم از این انصراف، منصرف هستند فکر نمی کنم این 10 درصد، حداکثر به 5 درصد هم برسد. حال سوال مهم این است که آیا 5 درصد افزایش یارانه برای یارانه بگیرها، آن قدر ارزش داشت که دولت این بساط بی نظمی و نارضایتی را برپا کند؟! وقتی که اطلاعات صحیحی از وضعیت مالی و درآمدی تمام اقشار وجود ندارد، بهتر نیست انصراف را اختیاری می کردند؟! چه کاری بود که مردم را گرفتار کافی نت و سایت ضعیف رفاهی کنیم تا برخی ها از این آب گل آلود ماهی بگیرند و با گوشه و کنایه مردم را به وضعیت کشور ناامید و بی اعتماد کنند.
برای چندمین بار عرض می کنم که ای کاش دولت با تقلید از حضرت امیر المؤمنین یارانه ها را به تساوی بین مردم تقسیم می کرد ولی مالیات را براساس درآمد واقعی می گرفت، اینچنین دولت به جای چشم دوختن به چند ده هزارتومان یارانه ی 1 دهک جامعه، ازاین افراد مالیات درست و حسابی می گرفت، مالیاتی که اگر درست اخذ شود، چند ده برابر یارانه ی حذف شده درآمد ایجاد می کند.

مطالب مرتبط خودم در همین خصوص:
1- به مناسبت راستی آزمایی اطلاعات خانوارها در هدفمند کردن یارانه ها
2- سوالی فقط از سر پاسخ طلبی در مورد هدفمندی یارانه ها
3- دهک بندی برای پرداخت نقدی یارانه ها و نقایص آن
4- باز هم هدفمند کردن یارانه ها!!
5- کارمندان، بازنشستگان و بیش از نیمی از کارگران، جزء خوشه 3 هستند!
6- اشتباه دوباره با عنوان دهک بندی!
7-  حذف یارانه ی مرفهین بر پایه ی کدام اطلاعات جدید؟! 
8- واقعاً، یارانه ی چه کسانی حذف می شود؟! 
9- هدفمندی یارانه ها در عروسی خوبان+عکس